vrijdag, augustus 24, 2012

Facebook

 Een boek met prachtige portretten, een Facebook.
Een tijd terug had ik besloten om dit bijzondere boek aan te schaffen. Niet alleen om de inhoud, maar ook om de bijzondere vormgeving. En zoals het met veel ideeën gaat, vergat ik dit door de dingen van alledag. Totdat Jan een prachtige foto plaatste op Facebook, een social media wat ik sinds kort aan het ontdekken ben en nog een haat/liefde verhouding mee heb. De foto was een aankondiging van een expositie, waar Jan bijzonder mooi op weergegeven is door een foto uit het bovenstaande boek.
 En zoals het gaat op Facebook, liet ik een reactie bij Jan achter met een dankwoord dat hij de foto geplaatst had, want nu wist ik weer dat ik het boek erg graag wilde hebben. Waarop hij me vertelde, wederom via een reactie, er snel iets mee te doen omdat het boek niet een grote oplage heeft. Hij gaf me de tip om Boekhandel Papyrus Antiquariaat in Deventer te bellen. En Dirk de groeten van hem te doen. Jan kent ook zoveel mensen.
 Dirk was een en al oor en we hadden een mooi gesprek met als resultaat dat hij me een exemplaar aangetekend zou opsturen.
En dit ligt nu voor me.
Zo mooi, zo boeiend, zulke ontroerende portretten.
Een kijkje in het leven van mensen die als verbindende draad hebben dat ze erg gehecht zijn aan textiel.
 Prachtige foto's, waardoor ik het gevoel krijg bij de mensen op bezoek te zijn in hun eigen huis.
Met op een pagina een korte weergave van het interview wat Ellen Korth heeft gehad met de geportretteerden. En op de andere pagina een persoonlijk briefje van de handwerkster/handwerker.
 Zoveel te zien, zoveel te lezen, zo inspirerend.
 Breien, weven, borduren, haken, vilten, alles komt voorbij.


 Mensen die ik ken via Ravelry, een ander social media, speciaal voor breiende en/of hakende mensen.
Facebook, waardoor ik uiteindelijk toch dit boek heb kunnen aanschaffen.
Wat wil ik ermee?
Hoe werkt het? maar vooral: Hoe werkt het voor mij?
Ongeschreven regels.
Hoeveel mag je reageren op anderen?
Wanneer plaats je een' vind ik leuk'?
Waar is dit gewenst, waar wordt dit als bemoeien gezien?
De tijd zal het leren. De maatschappij heeft er nog geen antwoord op en ik ook niet.

woensdag, augustus 22, 2012

Oogsttijd

Het is nu een bijzondere tijd op de tuin. Regelmatig denk ik "Wie zaait, zal oogsten", en dat doe ik, met volle teugen!! Na heel veel sla, uien, aardappels, frambozen, aardbeien, kruiden en snijbiet,meiraap etc, is het nu de tijd voor nog veel meer!!
 De druiven beginnen al mooi vol te worden en kunnen nog heel veel water en vooral zonlicht gebruiken. Zij zijn pas oogstbaar in oktober.
 De appels vallen gewoon van de bomen. Vandaag lag er een hele vuilniszak vol. Jammer dat ze niet langer blijven hangen, want het is al zo druk met het verwerken van al dat andere lekkers. Vooruit, maar weer een appeltaart bakken en daarna appelmoes maken.
 De courgettes hebben het erg naar de zin met dit weer. De planten van verschillende rassen doen het geweldig en soms ontschiet het mij en worden ze wat te groot. Dus dat wordt weer courgettesoep eten en courgette chutney maken.
 Zo lief die verschillende kleuren radijsje. Ik zaai vanaf april tot augustus en heb daardoor regelmatig verse radijsjes.
 En de bietjes zien er zo mooi rood uit. Ik geniet zo van hun geur en kleur.
 De pepertjes hangen al mooi te wezen aan de plantjes. Voor mij de eerste keer dat ik het probeer en ik vind het zeer geslaagd. Nu even afwachten of ze rood worden of dat ik ze nu al kan plukken.
 Tassen vol met snijboontjes en spercieboontjes sleep ik mee naar huis.
En na al dat oogsten kan ik erg genieten van het oogsten van bloemzaden in de tuin. De zaadvormen alleen al zijn een lust voor het oog. Papaver, Goudsbloem, Stokroos en Juffertje-in-het-groen.
Een deel bewaar ik voor kaarten met zaadjes om te verzenden. En een groot deel verdeel ik weer over de tuin, voor een bloemenzee voor het komende jaar. Naast deze zaden verzamel en verspreid ik nog meer bloemenzaad, zoals springbalsemien, ooievaarsbek, koekoeksbloem en Zeeuws knopje.

Mindfull tuinieren. Hier en Nu.

woensdag, augustus 15, 2012

Terug

 Vandaag loopt de wekker om 5 uur af. Met plezier sta ik op, want we hebben het plan opgevat om onze jongste te verrassen. Ze landt vandaag om 9 uur op Schiphol, nadat ze 3 weken op locatie aan het werk is geweest als stagiaire bij een mediabedrijf. Ze mocht meewerken aan een nieuw Tv-programma welke opgenomen werd in het buitenland. Het was erg boeiend, leerzaam, hard werken en zeer gezellig.
Als kind zei ze elke keer, als we terug kwamen van een vliegvakantie op Schiphol, dat het haar zo leuk leek dat er dan bekenden zouden staan, met een spandoek. Nu was het dus de gelegenheid om deze wens in vervulling te laten gaan. Om kwart voor 6 zaten we in de trein, met nog een kleine gast, namelijk een gebreide knuffel.
 Jongste had deze eens aangewezen omdat ze hem zo leuk vond. Als verrassing heb ik hem voor haar gebreid. Op het beginstation mocht hij al voor het raam zitten, maar het was nog donker, dus er viel weinig te zien.
 Gaandeweg de reis werd het lichter.
 De zon kwam op, maar werd wat gehinderd door de wolken en de nevel op de velden. Wel heel mooi om te zien.
 De reis ging voorspoedig en voor we het wisten stonden we op Schiphol, met nog tijd voor koffie van de Starbucks.

 Jongste vond het een enorme verrassing! Ook het spandoek wat ik natuurlijk gemaakt had met de tekst: "Ja!! Dit spandoek is voor jou!! (naam). Ze riep veel mooie woorden uit en de omstanders moesten er erg om lachen. Daarna eerst maar koffie met haar gedronken en met elkaar naar haar woonplaats gereisd met de trein. Samen nog wat gegeten en toen ging de dochter bezig met wat moet gebeuren, wassen, post nakijken en boodschappen doen.
Nou we er toch waren, zijn we met de OVfiets lekker gaan fietsen in de omgeving van de stad.
Warm, zeer warm.
Water, veel water.
Mooi, heel mooi.

Een zeer bijzondere en mooie dag.

zaterdag, augustus 11, 2012

Olderberkoop

Vandaag was het een mooie dag om de Open Stal in Olderberkoop te bezoeken. Samen met mijn  moeder heb ik genoten van het mooie plaatsje, de bijzondere zaken die we mochten bekijken en van het samen zijn.
 De kerk van Olderberkoop staat in het midden van het dorp, omringt door prachtige hoge bomen. De muur om de kerk, net als de toegangspoort zijn recentelijk mooi gerestaureerd.
 De kunst is verspreid door heel het dorp tentoon gesteld op diverse locaties. Soms sprak het ons niet zo aan, soms juist heel erg. Bovenstaande deed ons glimlachen en maakte blij. Zo verrassend en zo eenvoudig.
 De werk van Rommert Boonstra vonden we beiden bijzonder mooi. Dit bovenstaande werk van hem is erg groot en nodigt uit om rustig voor te gaan zitten. Elke keer ontdekten we weer een nieuws in het beeld. Ook zijn andere werk is zeer boeiend. Collagetechniek bij foto's met beelden die hetzelfde oproepen als middeleeuwse schilderijen.
 Dit werk vonden we heel bijzonder en indrukwekkend. Het is gemaakt door Maurice Christ van Mejel en Marian Smit.

 De werken van Hans Emmelkamp is weer heel anders maar zeker ook de moeite waard.
Naast dit werk was er nog heel veel meer te bekijken en het is leuk om zo, al kijkend, ook door het prachtige dorpje te lopen. En voor wie de 2 kilometer kunstroute te ver is, zijn er witte fietsen.

Natuurlijk kan een bezoek aan Olderberkoop niet zonder een bezoek aan 2 prachtige winkels!
Allereerst ben ik lang in Hawar wezen sneupen. Niet alleen hing er prachtig werk op textielgebied, er hing ook schitterend getekend werk, wat ik helaas niet op de foto heb. En dan de winkel....een feest op zich!!
Ik kwam naar buiten met een mooie buit aan materialen. Zijde coconnen, garens, zijde voor vilten en draad voor het maken van kettingen. Hiermee kan ik weer aan de slag om het vilten weer eens op te pakken. Ideeën genoeg. De breigarens zijn er ook erg bijzonder en liggen er mooi uitgestald. Zo verleidelijk, zo mooi. Maar nee, ik wil niet kopen, ik ben cold sheep. De uitzondering was alleen IJsland. Dus dit heb ik weerstaan.
 Maar bij Rosa Rugosa ging ik door de knieën. Het is een prachtige winkel met Zweeds spullen en meubels en toen ik het niet verwachte en dus niet op mijn hoede was, zag ik het opeens liggen...breigarens....
Ze hadden van dit garen, wat ze in diverse tinten verkopen een kussensloopvoorkant gebreid, zo eenvoudig, zo mooi. Ik heb heel lang in dubio gestaan en wilde niet toegeven, maar uiteindelijk ben ik gezicht voor een streng rood. Als 'straf' moet ik hem heel snel op breien.

Op 22 april deed ik het voornemen om een jaar lang geen breigaren, schoenen, tassen ed, tijdschriften en kleding te kopen (De uitzondering was IJsland wat garen betrof). Dat is tot nu toe gelukt. Deze ene streng mag niet het begin zijn van het opgeven van het voornemen.

woensdag, augustus 08, 2012

08-08-2012

 Weer even een rondleiding door de tun nu het augustus is. Helaas met foto's van mijn mobiel, want ik was het gewone toestel vergeten.
 De aardappels zijn gerooid. Op het lege bed heb ik mosterd gezaaid voor groenbemesting. De bessen hebben veel vrucht gegeven, mede door de vele regen. Ook de tuinbonen zijn geoogst. Hiervoor in de plaats heb ik nog wat radijs, ramanas en sla gezaaid.
 De boontjes halen de hoogte al, maar hebben erg te lijden gehad van de slakken die de zaailingen maar wat lekker vonden.
 De grote Engelwortels heb ik na de bloei weggehaald. Al het zaad wilde ik niet op de tuin hebben want deze plant gedraagd zich als onkruid en ik blijf dus wieden van de vele zaailingen.
 De perenboom had veel mooie peren, maar ze zijn helaas allemaal aangegeten door insecten. Ik weet niet wat ik er tegen moet doen en wil geen gif gebruiken.
 De aarbeien mogen nu uitlopers maken om daar straks nieuwe bedden van te maken. De geel bloeiende dille is zo mooi, net als de paarse melde.
 De zonnebloemen worden nu al leeg gegeten door de vogeltjes.
 Doorkijken van de andere kant. Voor wie het niet weet, ik sta als fotograaf nu met de rug naar de rest van mijn tuin, de stukken met bloemen en fruitbomen. Deze kant zal ik volgend jaar wel eens laten zien.
 De capucijners liggen te drogen thuis en de doperwten zijn opgegeten, net als de peultjes. De mais komt steeds hoger.
De snijbiet, met mooie rode stelen doet het erg goed.